Ben hep samimiyetsiz taziye sözlerindense susmayı tercih ederim. Çünkü biliyorum ne ben onların acılarını tam olarak anlayabileceğim, ne de onlar benim anladığımı düşünecek. Şehit yakınlarının hissettikleri acının ne denli şiddetli olduğunu anlamasam da insanın yüreği cayır cayır yanıyor bu ölümlere. Ve son olmayacak bu ölümler ne yazık ki... Üç gün yas tutup ve yeniden devam edeceğiz hayatlarımıza, devam ediyoruz da nitekim. Klişe, içi boş, bir işe yaramayan başsağlığı cümleleri kurmaktan kaçınıyorum. Sırf bunun için fazla uzatmayacağım...
Her ölümde, her kaybedişte, her ayrılıkta tek bir şiir gelir aklıma, özellikle de tek bir mısrası...
Beyhude gamlanma divane gönül!
Cümle alemin rızkını veren vardır.
Yaptığın hatayı görmüyor sanma.
Kalpte gizli en derin sırları bilen vardır.
Mal-ı emlakım var deyu güvenme!
Arkam var deyu dayanma!
Sırt üstü insanı yere varan vardır.
Beyhude gamlanma divane gönül!
Cümle alemin rızkını veren vardır.
Derdime vakıf değil canan.
Beni handan bilir.
Hakkı vardır şad olanlar.
Herkesi şadan bilir.
Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil.
Çektiğim alamı bir ben birde Allah’ım bilir.
(FUZULİ)
0 yorum Blogger 0 Facebook
Yorum Gönder